Het kerstdiner op school: zweet, stress en miniworstenbroodjes

Het kerstdiner op school: zweet, stress en miniworstenbroodjes

Ik was zó blij toen mijn kinderen van de basisschool af waren en ik daarmee verlost was van die eeuwige kerstdiners. 🎄 Het was elk jaar weer een terugkerend stressmoment. Na mijn werk sjeesde ik, zwetend en met een bonkend hart, naar de BSO om de kinderen op te halen. 🏃‍♀️💨 Thuis was het snel-snel omkleden – wat uiteraard nooit soepel ging. Hoe meer haast je hebt, hoe koppiger kinderen worden, alsof je een kudde ezeltjes probeert voort te duwen. 🫠 Vervolgens racete ik met de bijdrage voor het kerstdiner naar school om ze daar op tijd aan te laten schuiven. Geen idee hoe andere moeders het deden, maar ik was op die momenten echt niet de meest gezellige versie van mezelf. 😅

Als ik eenmaal op school was en al die perfect opgemaakte schalen zag, kromp ik ineen. 🤯 De hoeveelheden alleen al! Die eerste jaren voelde het echt als een wedstrijd – wie maakt het mooiste en indrukwekkendste gerecht? 🏆 En ik, met mijn vaak haastig gefabriceerde creaties, lag er sowieso al uit. Totdat ik besloot dat ik daar helemaal niet aan mee wilde doen. ✋ Je hoeft maar een paar dingen per klas te maken, toch? Gemiddeld zitten er 20 tot 30 kinderen in een klas. Welk kind eet 20 verschillende gerechten, serieus? 🤔 En ik heb het dan niet over wat kleine snoepjes, maar over gevulde eieren, taart, worstjes… noem maar op. Veel ging uiteindelijk de vuilnisbak in, en dat is anno 2024 toch echt niet meer van deze tijd. 🗑️

Ik ging dus voor simpel en praktisch. Miniworstenbroodjes van de Hema – een paar pakken, even opwarmen en hup, klaar. 🍞🔥 Dat verdeelde ik over de vier klassen, en het mooie was: ik hoefde nooit meer iets mee terug te nemen, want alles ging op. 🥳 De wedstrijd van 'het mooiste gerecht' had ik toch al opgegeven, en dat gaf zoveel rust.

De chaos was er natuurlijk nog steeds, want ondanks mijn goede voornemens om die middag vrij te nemen, lukte dat zelden. Voor mijn man trouwens ook niet. 💼 Dus probeerden we ook nog langs alle vier de klassen te racen om het optreden van de kinderen te zien. 🏃‍♂️🏃‍♀️ Dat lukte natuurlijk nooit helemaal, en ik voelde me steevast schuldig. Wat een manier om aan de kerstvakantie te beginnen… 😮‍💨

Als het aan mij lag? Dan stemmen we voor een kerstontbijt. 🥐🍊 Lekker relaxt, geen schalen vol eten, gewoon croissantjes en een glaasje sap. Veel gezelliger, veel makkelijker. 😊✨